Czy przechowywanie środków BV na rachunkach prywatnych to nadmierne pożyczanie? Kennisgroep się myli!
Czy przechowywanie środków BV na rachunkach prywatnych to nadmierne pożyczanie? Kennisgroep się myli!
Od 2023 roku obowiązuje ustawa „Nadmierne Pożyczanie”, która ogranicza możliwość zaciągania pożyczek przez dyrektorów-właścicieli (dga) z własnej spółki BV bez opodatkowania. Niedawno Kennisgroep z urzędu skarbowego dokonała niezwykle szerokiej interpretacji tej regulacji, uznając, że obejmuje ona również sytuacje, w których środki BV są przechowywane na rachunkach prywatnych dga – nawet jeśli są to środki pozostające w pełni na ryzyko i rachunek samej spółki.
Czy prywatne przechowywanie środków BV powinno podlegać opodatkowaniu?
W opinii Kennisgroep, wyrażonej 19 lutego 2025 roku, sytuacja, w której BV posiada środki pieniężne i rozdziela je na różne prywatne rachunki dga w celu skorzystania z gwarancji depozytowych, powinna zostać objęta regulacjami dotyczącymi nadmiernego pożyczania.
W takim przypadku spółka BV nadal pozostaje właścicielem ekonomicznym tych środków, podczas gdy ich własność prawna (czyli nazwa posiadacza rachunku) formalnie należy do dga.
Jednym z głównych powodów, dla których dga decydują się na taki krok, jest uzyskanie wyższego oprocentowania niż to, które oferują banki na rachunkach firmowych. Ponieważ banki zazwyczaj oferują lepsze warunki dla klientów indywidualnych niż dla przedsiębiorstw, środki BV generują wyższy zysk. Dga sam w sobie nie czerpie z tego osobistych korzyści – działa jednak w interesie spółki, zapewniając jej większe dochody, co z kolei prowadzi do wyższego zobowiązania podatkowego.
Kiedy mamy do czynienia z nadmiernym pożyczaniem?
Zgodnie z ustawą o podatku dochodowym, nadmierne pożyczanie dotyczy:
„nadmiernej części zobowiązań, które podatnik […] prawnie lub faktycznie, bezpośrednio lub pośrednio posiada wobec spółek, w których ma znaczny udział (…), przy czym przez zobowiązania rozumie się wszelkie cywilnoprawne stosunki i zobowiązania dłużne.”
Kennisgroep uznaje, że przeniesienie środków BV na rachunki prywatne dga – nawet jeśli nie służy to prywatnym celom, lecz optymalizacji finansowej spółki – spełnia definicję nadmiernego pożyczania. Taka interpretacja wydaje się jednak błędna, ponieważ w tej sytuacji nie dochodzi do realnego zadłużenia dga wobec BV, lecz jedynie do przechowywania środków w sposób korzystniejszy dla spółki.
Czy Kennisgroep słusznie interpretuje ustawę o Nadmiernym Pożyczaniu?
Celem ustawy było zapobieganie sytuacjom, w których dga korzystają z majątku BV do celów prywatnych bez rozliczania się z podatku w drugim progu dochodowym. Aby zamknąć furtki dla ewentualnych optymalizacji podatkowych, przepisy zostały sformułowane bardzo szeroko i obejmują wszelkie przypadki, w których dga odnosi osobiste korzyści z majątku spółki.
Przykładem sytuacji faktycznie objętej zakresem tej regulacji jest zaciąganie prywatnych kredytów z zabezpieczeniem w aktywach BV. Jednak przechowywanie środków BV na rachunkach prywatnych wyłącznie dla jej dobra, bez jakiejkolwiek osobistej korzyści dla dga, nie mieści się w tych ramach. W związku z tym stanowisko Kennisgroep wydaje się całkowicie niezasadne.
Czy interpretacja przepisów przez Kennisgroep osłabia zaufanie do systemu podatkowego?
Nowe pokolenie inspektorów podatkowych coraz częściej zdaje się tracić z oczu istotę przepisów i ich pierwotne założenia. Skutkiem tego jest rosnący dystans pomiędzy organami skarbowymi a rzetelnymi podatnikami, co może prowadzić do spadku zaufania do systemu podatkowego.
Zamiast tworzyć dodatkowe obciążenia dla przedsiębiorców, Kennisgroep powinna ponownie przeanalizować swoje stanowisko i uniknąć niepotrzebnych sporów sądowych, które mogą wyniknąć z tej błędnej interpretacji.
Zachęcamy również do sprawdzenia naszego ostatniego artykułu: Sąd Najwyższy wprowadza nowe spojrzenie na przepisy o samozatrudnieniu.